31-10-2012

That Pumpkin with the Skeleton Grin

Boe! Vandaag is het Halloween of 'Allerheiligenavond.' Een heidense traditie die al eeuwen terug gaat en waar door de eeuwen heen door verschillende volken en religies een eigen draai aan is gegeven. De Kelten vierden het begin van de winter, maar het was ook een gedenkdag voor de doden. Christenen gedenken hun heiligen en (een dag later) hun overleden dierbaren. Kinderen, vooral in Angelsaksische landen, vieren Halloween door van deur naar deur te gaan om mensen de stuipen op het lijf te jagen. En natuurlijk heel veel snoepgoed te verzamelen. 
Halloween symbool bij uitstek is de Jack-'o-Lantern. Grijnzende uitgeholde pompoenen die als 'licht' in het duister dienen. Daarom vandaag pompoensoep. Want wat is nu toepasselijker dan met Halloween een pompoen ontleden? Huiveringwekkend is deze soep geenszins. Maar wellicht kun je nietsvermoedende eters laten schikken door er extra stukjes groene peper in te verstoppen... mwohahahaha.

Pompoensoep met kokosmelk en verse munt 


100 gram ui, gesnipperd
1 eetlepel plantaardige olie
1/2 eetlepel verse gember, geraspt
1 theelepel gemalen koriander
1 theelepel gemalen witte peper
1/2 groene peper, zaad verwijderd en in stukjes
200 milliliter kokosmelk
500 gram (fles)pompoen, geschild en in stukken
1 liter groentebouillon
1 stengel citroengras
140 gram maïskorrels
2 eetlepels munt, gehakt
verse koriander ter garnering
1/2 groen pepertje in dunne ringen ter garnering

Verhit een grote pan of wok, voeg de olie toe en fruit de ui in de hete olie tot deze glazig wordt. Voeg gember en koriander toe en roerbak even mee. Gebruik wat bouillon als het teveel blijft kleven. 
Voeg de witte peper, groene peper, kokosmelk, pompoen, bouillon en citroengras toe en breng het geheel aan de kook. Draai het vuur laag en laat zo'n 20-25 minuten koken. Zet het vuur uit.
Verwijder de citroengras. Pureer de soep met een staafmixer of in een keukenmachine. Breng de soep weer aan de kook en voeg de maïs en munt toe. Kook een minuut mee. 
Serveer de soep in kommen met wat koriander en groene peper ringen. 

Eet smakelijk!


30-10-2012

Wortel op je brood?!

De eerste keer dat ik humus had was een jaar of 6 geleden bij mijn toenmalige huisgenoot die het graag en vaak zelf maakte. Voor een vega of vegan kan humus een openbaring zijn. Zuivelvrij hartig broodbeleg. Eindelijk eens iets anders dan pindakaas. Meestal wordt humus met kikkererwten gemaakt, maar deze variant heeft wortel als basis. En natuurlijk tahina, de sesampasta. Onmisbaar bij het maken van humus. Erg lekkere variant waarvoor je wel even een uitstapje moet maken naar een Turks/Marokaanse supermarkt voor de juiste ingrediënten. Go explore! En binnenkort een tuinbonen variant.

Wortelhumus - Recept van Nadia Zetouali & Merijn Tol uit delicious.magazine november 2012 (4-8 personen)


400 gram worteltjes/bospeen, in stukjes
halve teen knoflook
150 milliliter witte tahina*
citroensap
frisgroene olijfolie
pul biber*

Breng de worteltjes met een laagje water aan de kook en kook tot ze gaar zijn (zo'n 10-15 minuten). Laat ze uitlekken en afkoelen. Pureer de wortel met de knoflook en tahina met een staafmixer of in een keukenmachine. Breng op smaak met zout, peper en citroensap. 
Schep om te serveren op een bord of in een kom en besprenkel met olijfolie. Strooi er wat pul biber overheen. Serveer met pita, Libanees of ander brood. 

Eet smakelijk!

* beiden te koop bij Turkse / Marokaanse supermarkten of Natuurwinkels

28-10-2012

“Don't give me no rotten tomato, 'cause all I ever wanted was your sweet potato.”

Zoete aardappel is het spannende zoete broertje van de 'gewone' aardappel. Zoete aardappel kan onder de schil zowel wit als oranje zijn, maar beide varianten hebben dezelfde zoete smaak. Schrik dus niet (zoals ik) tijdens het schillen; de kleur maakt helemaal niets uit en creëert juist een mooi kleurenspel in je gerecht. Want zeg nu zelf, koken doe je soms ook een beetje voor het oog.



Net zo veelzijdig als de aardappel zelf leent zoete aardappel zich uitstekend voor salades (en voor curry, soep, stamppot, friet etc.). Mijn vegetarische kookheld Mark Bittman maakte deze heerlijke zoete aardappelsalade met paprikadressing. Door de witte en oranje aardappel, de groene peterselie en bosui en de vrolijke blauw-zwarte rozijnen een feest voor het oog en de tong.


Zoete aardappelsalade met paprikadressing - Recept van Mark Bittman (4 personen)


4 grote zoete aardappelen
100 milliliter olijfolie
Zout & versegemalen zwarte peper
60 milliliter rode wijn of sherry azijn
1 rode paprika, zaad verwijderd, en in kwarten
2 theelepels gemalen komijn
1 eetlepel sinaasappelrasp (optioneel)
50 gram bosui, in kleine ringen
15 gram verse peterselie, grof gehakt
1 of 2 grof gehakte verse chilli peper (rode, jalapeno, waar je maar van houdt)
40 gram rozijnen

Verwarm een oven voor op 200 graden. Schil de zoete aardappelen en snijdt ze in blokjes. Leg ze op een bakplaat en gier er 2 eetlepels olijfolie overheen. Schep even om, zodat alle stukjes met olie bedekt zijn. Strooi er wat zout en peper over en rooster de aardappelstukjes, af en toe omscheppend, in ongeveer 30 minuten tot ze bruin en knapperig van buiten, maar nog zacht van binnen zijn.
Maak ondertussen de dressing door de resterende olijfolie, azijn, rode paprika, komijnpoeder en sinaasappelrasp (als je die gebruikt) in een keukenmachine of blender te pureren. Voeg eventueel wat zout en peper toe. 
Meng de nog warme aardappel met de bosui, peterselie, pepers en rozijnen in een saladeschaal. Voeg ongeveer 125 milliliter van de dressing toe en meng deze door de salade.  Proef en voeg eventueel meer dressing of extra zout en peper toe. Serveer warm of op kamertemperatuur. 

Eet smakelijk!

26-10-2012

Hi. My Name is ... and I'm a Potato Addict

Aardappelen. Soms kan ik er geen genoeg van krijgen. Maar hoor daar de roep van de dieetgoeroe die aardappelen in het verdomhoekje plaatsen: "Dikmaker!" Uit den boze in koolhydraat arme diëten van dokter zus en zo. En bij ieder 'wetenschappelijk' verantwoord dieet staat er lijnrecht een tegenover die precies even 'klinisch bewezen effectief' het tegenovergestelde beweerd. Arme aardappel. Al dat stigmatiseren leidt alleen maar tot gekke experimenten. Als een patatje pinda eens in de zoveel tijd een blij mens maakt, kun je het dan "slecht" noemen? Helaas, the die is cast of is er nog hoop voor de aardappel in dieetland? Wellicht kan deze salade mensen op andere gedachten brengen. Zit immers vol met andere (on)gezonde(?) producten als olijfolie en sperziebonen. Maar is buiten al die gezondheidspraat vooral lekker. Aardappelen en groente nieuwe stijl. Pittig en smaakvol.

Pittige aardappelsalade - Recept uit Het Grote Vegetarische Kookboek


500 gram krielaardappeltjes, gehalveerd (of wat grotere aardappelen in kleine stukken)*
250 gram sperziebonen, afgehaald en doormidden geknakt
0,5 deciliter olijfolie
2 rode pepers, zaadjes verwijderd en fijngehakt
1 teentje knoflook, geperst
15 gram verse koriander, gehakt
1 eetlepel rode wijn azijn
1/2 theelepel karwijzaad (die je ook weer kunt gebruiken voor dit brood)

Doe de aardappels in een pan met twee vingerkootjes water en breng aan de kook. Laat ongeveer 20 minuten koken tot je de aardappel makkelijk in kunt prikken met een vork. Ze moeten voor de salade stevig blijven, dus begin al vanaf 15 minuten te controleren. Giet de aardappelen af en laat afkoelen.
Blancheer (= kort koken) de sperziebonen door ze in een pan ruim kokend water 5 minuten mee te koken. Giet af en spoel de bonen af onder een stromende koude kraan. Dit stopt het kookproces en zorgt dat de boontjes hun heldere groene kleur behouden.
Mix voor de dressing de olijfolie, pepers, knoflook, koriander, wijn azijn en karwijzaad door elkaar. 
Doe de aardappel en boontjes in een schaal en giet de dressing eroverheen. Serveer direct.

Eet smakelijk!

* Normaal gesproken kun je van krielaardappels de schil heel goed eten. Mits goed schoongemaakt. Als je andere aardappel gebruikt kun je afhankelijk van de soort besluiten ze te schillen. 



24-10-2012

(Got nothing) against the grain

Couscous is een handig en makkelijk te bereiden graan om in korte tijd een gezond bijgerecht mee te creëren. Ik maak er eigenlijk altijd een soort restjessalade van. Gemengd met veel gekleurde groente als paprika, wortel, bleekselderij of wat ik dan ook in huis heb. Wat 'ras-el-hanout' en verse kruiden erdoor, rozijntjes en geroosterde en gehakte noten en klaar is Viènna. Een mooie begeleider van bijvoorbeeld geroosterde groenten of heerlijke met honing gesmoorde zoete worteltjes. In dit gerecht wordt couscous gebruikt in de soep. Het resultaat is een gerecht dat zowel vol, door de couscous, als licht, door de tomatenbouillon, tegelijk aandoet. Bijzonder en zeer smakelijk.


Couscous soep - Recept van Mark Bittman in De Dikke Vegetariër 

(met gebakken champignons & toast)

 

3 eetlepels olijfolie
1 kleine rode ui, fijngehakt
50 gr fijngehakte bleekselderij of venkel (inclusief wat groen)
1 el Za'atar* of komijnpoeder
zout en versgemalen zwarte peper
175 gr couscous (volkoren of gewoon)
3 eetlepels tomatenpuree
2 liter groentebouillon

Verhit olijfolie in een grote pan (met deksel!) op een middelhoog vuur. Voeg de ui en bleekselderij/venkel toe en bak in ongeveer 3 minuten zacht. Voeg de za'atar of komijnpoeder toe en bestrooi met zout en peper.  Bak ongeveer 1 minuut mee en blijf roeren zodat de specerijen niet aanbranden. Voeg de couscous toe, en bak ongeveer 2/3 minuten, tot hij wat verkleurd. Roer de tomatenpuree erdoor en verdeel deze goed over het mengsel. Voeg eventueel een beetje water/bouillon toe om de puree wat in op te laten lossen. Bak nog ongeveer 2/3 minuten. Voeg daarna alle bouillon toe.
Breng de soep aan de kook en zet het vuur laag. Doe het deksel op de pan en laat de soep 5 tot 10 minuten doorkoken, zonder te roeren. Proef daarna, breng op smaak (mits nodig) en serveer.

Eet smakelijk!

* Za'atar is een kruidenmengsel dat ongetwijfeld in Turks-Marokaanse winkels te koop is, maar ook zelf gemaakt kan worden. Verkruimel 2 el gedroogde tijm grof met je vingers. Voeg 2 eetlepels sumak en 4 eetlepels geroosterd sesamzaad en breng op smaak met zout en versgemalen zwarte peper. Bewaar lucht en licht dicht in de koelkast.



22-10-2012

A Meal in Two Acts - Part 2: Tofu

Er zijn mensen die bij het woord tofu een gezicht trekken alsof je ze net gevraagd hebt hun eigen ontlasting te eten. Misschien niet helemaal de juiste vergelijking om op een kook&eet-blog te maken, maar ik denk dat iedereen die tofu wel kan waarderen dat gezicht wel eens heeft gezien. Mijn moeder noemt het steevast spons en het komt nog steeds haar mond niet in. 
Ik kan het ergens begrijpen. Ook ik moest ooit aan tofu wennen. Maar ik had, en heb nog steeds, een vriendin die gelukkig heel goed wist hoe je tofu lekker kan bereiden. Tofu is nu eenmaal een product waar je je best voor moet doen. Waar je je een klein beetje voor moet uitsloven om het lekker te maken. Anders blijft het, helemaal met de voorverpakte tofu die je in Nederland koopt, een vrij smakeloos stukje sojakaas.  Iets dat je liever weglaat dan toevoegt. Zoniet in Japan, waar tofu letterlijk zijdezacht is en het meestal puur wordt gegeten met slecht een soja-zeewier bouillon als begeleiding. Onweerstaanbaar. Zelfs in Nederland kun je als je geluk hebt echt verse tofu krijgen die de smaak heeft van zachte verse kaas, vergelijkbaar met mozzarella. 
Maar vrees niet, ook met de simpele voorverpakte tofu kun je erg lekkere dingen bereiden. Vandaar dat het tijd is om het imago-probleem van tofu op te lossen met een lekker recept. Hierin krijgt de tofu de oppepper die het nodig heeft om voor de niet-tofu-aanbidder aantrekkelijk te worden. En het past ook heel goed bij het rode rijst recept van gisteren.


Red Thai Tofu - Recept van Isa Chandra Moskowitz uit Appetite for Reduction (4 personen)


1 blok stevige tofu (ongeveer 400 gram), in blokjes
1-2 theelepel plantaardige olie
1 rode paprika, zaden verwijderd en in dunne repen
80 gram sjalotjes, in dunne plakken
4 tenen knoflook, fijngehakt
1 eetlepel geraspte verse gember
1 eetlepel Thaise rode curry pasta
250 milliliter water
2 eetlepels sojasaus
1 eetlepel agave siroop
15 blaadjes Thaise basilicum*

Verhit stevige (hapjes)pan op een middelhoog vuur. Voeg de olie toe, of spray er een beetje bakspray in. Voeg de tofu toe en bak de blokjes in ongeveer 10 minuten en onder regelmatig omscheppen aan de meeste kanten bruin. Doe dit voorzichtig zodat de tofublokjes niet breken. Voeg na 5 minuten 2 theelepels sojasaus toe en schep de blokjes hierin om.
Schep de tofublokjes uit de pan en leg apart. Sauteer in dezelfde pan de rode paprika, sjalotjes, knoflook en gember in nog een theelepel olie. Spray nog een beetje bakspray in de pan als de boel aan de pan blijft plakken. Sauteer ongeveer 5 minuten.
Meng ondertussen in een kleine kom de curry pasta, water, resterende sojasaus en agave. Voeg de tofublokjes aan de pan toe met het currypasta-mengsel. Schep door elkaar en kook nog zo'n 5 minuten. Voeg de Thaise basilicum toe en bak deze 1 minuut mee. Serveer met de rode rijst van gisteren en eventueel wat gestoomde groente(n).

* Te koop bij Aziatische toko's. De smaak is anijsachtig en anders dan Italiaanse basilicum.


21-10-2012

A Meal in Two Acts - Part 1: Red Rice

Rijst. Een staplefood voor een groot deel van de wereld. Een mooi Nederlands woord lijkt daar niet voor te bestaan (stapelvoedsel? hoofdvoedsel?). Zeer divers in gebruik, maar ook qua soorten. Dankzij het bekende merk Lassie raakte het supermarkt publiek al bekend met zilvervliesrijst, gele rijst* en wilde rijst. Een mooie ontwikkeling, want de witte Lassie rijst zelf mist het karakter van deze varianten. Helaas is Lassie ook verantwoordelijk voor een van de meest walgelijk producten in de schappen (na kant-en-klaar pannenkoeken): 1 minuut rijst. Men zegt dat gemak de mens dient, maar in dit geval kan dat alleen gelden voor mensen die hun smaakpapillen verloren hebben. Ongetwijfeld komt er ook een dag waarop rode rijst zijn intrede in de schappen doet (Supermarkt Surprise!). Tot die tijd zul je je als consument tot de exotische toko moeten wenden om kennis te kunnen maken met deze op zilvervlies lijkende rijstsoort. Een nootachtige uitgesproken smaak en daarom erg lekker in combinatie met de zoete ananas en de kruidige currypasta in dit recept. 

Morgen volgt deel twee van de maaltijd.




Bhutanese Pineapple Rice - Recept van Isa Chandra Moskowitz uit Appetite for Reduction (4 personen)


190 gram rode rijst, gekookt volgens de verpakking
1 theelepel olijf olie
1 kleine rode ui, fijn gehakt
4 tenen knoflook, geperst
1 eetlepel geraspte verse gember
 zout
2 theelepel Thaise rode curry pasta (bijvoorbeeld dit merk)
1 eetlepel water
1 eetlepel sojasaus
2 theelepels agave siroop
15 gram verse koriander, gehakt, plus extra voor garneren
220 gram (verse) ananas stukjes



Verhit een hapjespan op middelhoog vuur. Sauteer de ui, knoflook en gember in de olijfolie met een klein snufje zout, ongeveer 5 minuten, of tot de ui glazig wordt. Mix ondertussen in een kleine kom de curry pasta, water, sojasaus en agave.
Voeg de koriander toe aan de pan en roerbak mee tot deze iets krimpt, ongeveer 1 minuut. Voeg de gekookte rijst toe en giet voorzichtig het curry mengsel eroverheen. Roer het mengsel tot het alles bedekt en kook het geheel nog zo'n 3 minuten. Voeg dan de ananas toe en kook mee totdat deze net warm is. Serveer gegarneerd met extra koriander. Serveer met het gerecht van morgen en wat gestoomde groente (op de foto: broccoli met wat overgebleven pinda-limoen dressing van dit recept).

Eet smakelijk!

* zelf maken? Gewoon wat kurkuma poeder met de rijst meekoken!

16-10-2012

Mama-se, mama-sa, mama's appeltaart!

Toen ik een nog kleiner meiske was ik geen taartliefhebber. Er was maar één soort taart die ik wel graag at en dat was zelfgemaakte appeltaart. Met de nadruk op zelfgemaakt dus, want kieskeurig qua eten was ik al op jonge leeftijd. Een andere appeltaart dan een door eigen handen geknede en gevormde en in eigen oven gebakken taart at ik niet. Puntjes appeltaart uit de diepvries van de HEMA deden mij geen plezier. Overigens is dat laatste in al die jaren onveranderd gebleven. Echter mijn verdere taart repertoire is inmiddels een stuk uitgebreider. Na mijn tiende jaar stapte ik voorzichtig, heel af en toe, over op bijvoorbeeld vlaai, moorkop of slagroomtaart (hoewel je me voor slagroomtaart nog steeds niet wakker hoeft te maken). 

Appeltaart, zelfgemaakt, blijft echter een favoriet. Heeft waarschijnlijk iets met ouder worden en nostalgie te maken. Aan mijn moeder vroeg ik, toen ik op mezelf ging wonen, haar recept. De taart uit mijn jeugd. Een klassieke appeltaart, zonder al teveel opsmuk (hoewel voor sommigen de rozijnen al exotisch zijn). Serveer hem puur, zonder slagroom. Daar wordt je toch alleen maar dik van. 

 

Mama’s appeltaart

 

1,5 kilo goudreinette
75 gr krenten of rozijnen
vanille suiker, uit zakjes of zelfgemaakt*/**
kaneel (naar smaak)
citroensap  
1 pakje boter (250 gram)
500 gr zelfrijzend bakmeel
250 gr witte of lichte basterdsuiker 
2 eieren
snufje zout

Maak eerst de vulling. Schil de appels en snijdt deze in stukjes (grote mag je zelf bepalen). Doe de stukje in een met een natte theedoek afgedekte kom. Druppel wat citroensap over de appels tegen het verkleuren. Meng de vanillesuiker en de krenten of rozijnen door de appels. Voeg nu naar smaak kaneel toe. Ik vind het lekker om veel te gebruiken en laat het mengsel lekker bruin kleuren.
Verwarm de oven voor op 170 graden. Smeer of spray een springvorm (30cm) in met boter of bakspray. Strooi een beetje bakmeel in de vorm (voorkomt plakken).
Meng voor het deeg de in stukjes gesneden boter, basterdsuiker, bakmeel, een snufje zout en wat vanillesuiker. Voeg 1 ei toe en houdt van het andere ei wat eiwit apart; voeg de rest van het ei aan het deeg toe. Kneed tot het deeg een geheel vormt en niet meer aan je handen plakt. 
Verdeel het deeg in een grote en een kleine bal. De grote bal verdeel je gelijkmatig over de bodem en de rand van de springvorm. Als je het prettig vind kun je een koude eetlepel gebruik om het deeg uit te strijken, maar met de handen kan ook.
Stort het appelmengsel in de vorm. Zorg dat het appelmengsel niet te nat is voor het in de vorm gaat. Als dit wel het geval is kun je een klein beetje paneermeel op de bodem van de taart strooien. Dit neemt het vocht op en zorgt dat ook de bodem goed meebakt.
Neem nu de kleine bal om de bovenkant te versieren. Rol bijvoorbeeld het deeg uit in dunne slierten en leg deze kris-kras over de vulling. Of in een spinnenweb vorm. Gebruik je fantasie! Wanneer al het deeg verdeelt is, smeer je de bovenkant in met het apart gezette eiwit. De taart gaat hierdoor mooi glimmen. 
Zet de taart in de oven en bak ongeveer 75/90 minuten.

Eet smakelijk!  

* Zelf vanillesuiker maken is heel makkelijk. Neem een schone glazen pot en vul deze met fijne kristalsuiker. Doe hier een opengesneden vanillestokje in. Na een week of 7 is de suiker op volle vanillesmaak en blijft nog heel lang goed.  
** Als je zakjes gebruikt, neem er dan ongeveer 4, 3 voor de vulling en 1 voor het deeg. Reken voor losse suiker ongeveer 30/40 gram waarvan het meeste door de vulling gaat en een paar schepjes door het deeg.

13-10-2012

't Zit 'em in de Vingers!

Zelf brood bakken is therapeutisch. Kneden met je blote handen is een verkapte vorm van anger management. Alles wat je dwars zit kun je met je handen in het brooddeeg kwijt. Kneden, knijpen, plat drukken, op je werkblad smijten, met je vuisten erop bonken; het mag allemaal, want het helpt om brood beter te laten rijzen. Vergeet echter niet een beetje liefde erbij te doen. Een kusje op de het deeg voor je het laat rusten of in de oven plaatst doet wonderen. Het werk zit 'em bij brood bakken in het kneden en de rest van de tijd ben je aan het wachten. Geduld is dan ook een schone zaak, maar het resultaat is meestal zeer de moeite waard. Dit geitenkaasbrood haalt zijn smaak uit de kaas en de kummel (karwij) die erin verwerkt zitten. Zeer lekker met een plakje geitenkaas of appelstroop.


Geitenkaasbrood met kummel - Recept uit delicious.magazine Augustus 2011


350 gram bloem
1 zakje gedroogde gist (7 gram)
50 gram roomboter
95 milliliter volle yoghurt
2 eieren
100 gram geraspte jong belegen geitenkaas
1 eetlepel melk
1,5 eetlepel kummel (karwijzaad)

Zorg dat alle ingrediënten op kamertemperatuur zijn voor het lekkerste resultaat. Strooi 1 theelepel zout in een beslagkom. Zeef de bloem boven de kom. Maak een kuiltje in het midden en voeg de gist toe. Voeg boter, yoghurt en eieren toe en kneed het geheel met de hand of met een mixer (met kneedhaken) tot een egaal deeg. Kneed het brood daarna met de hand tenminste 10 minuten. Hierbij mag je lekker wild met het deeg omgaan! Leg het geknede deeg in een kom en dek deze af met een schone vochtige theedoek. Laat op kamertemperatuur 1 uur rusten. 
Voeg hierna de kaas en 1 eetlepel kummel toe. Kneed het deeg nog tenminste 10 minuten door. Rol het deeg tot een bol en leg deze op een ingevette bakplaat. Laat afgedekt met een theedoek nog eens 45 minuten rijzen. Bestrijkt de bol hierna met melk en strooi de rest van de kummel erover. 
Verwarm de oven op 200 graden. Bak het brood hierin zo'n 35-40 minuten tot het bruin en gaar is. Om dit te controleren klopt je met je vuist op de onderkant. Klinkt het dof, dan is het brood nog niet gaar. Doe het in dat geval nog 5-10 in de oven. Klinkt het hol, dan is het brood gaar. Laat het afkoelen op een rooster. 

Eet smakelijk!




12-10-2012

Who's afraid of yellow courgette?

Ik heb een zeer tuin-nijverige oom en tante van wie ik een poosje geleden een aantal gele courgettes kreeg. Onbegrijpelijk dat deze nog niet in de supermarkt te krijgen zijn, terwijl z'n groene broertje al jaren in de schappen ligt te lonken. En dat terwijl gele courgette net weer een tikje zoeter, meer pompoenig en spannender is dan groene. Erg lekker, en net zo veelzijdig in gebruik. Enfin, ik moest die kilo die ik gekregen had ergens in kwijt. Deze courgette soep plukte ik van de BBC food website. Ik maakte hem met voornamelijk gele in plaats van groene courgette en heb de kippenbouillon door groentebouillon vervangen. Vooral de combinatie courgette en Parmezaanse kaas maakt deze soep onweerstaanbaar. 

Courgette soep

 

60 ml olijfolie
1 eetlepel gehakte knoflook
handje vol gehakte verse basilicum
 zeezout en verse gemalen witte peper
1 kilo courgette (groen en/of geel), in blokjes
 750 ml groentebouillon
60 ml slag/kook room
handje vol gehakte verse peterselie
50 gr geraspte Parmezaanse kaas

Verhit de olijfolie op een middelhoog vuur in een grote (soep)pan. Voeg de knoflook, basilicum, zout en courgette toe en bak, af en toe omscheppend, +/- 10 minuten tot de courgette zacht is. Voeg de witte peper toe en de bouillon. Breng aan de kook en laat ongeveer 8 minuten zonder deksel koken. Zet het vuur uit en schep 1/4 van de soep uit de pan. Pureer de overgebleven soep in de pan en voeg het niet gepureerde deel weer toe. Zet vuur weer aan en meng de room, peterselie en kaas erdoorheen. Warm even door en serveer. Eventueel met extra basilicum, peterselie, kaas, zout en peper erover.

Eet smakelijk!


10-10-2012

Have a little faith...

Af en toe kom ik een recept tegen waarvan ik denk: Ik weet het niet. De ingrediënten lijken dan vaak een beetje vreemde combinaties van smaken, waarvan ik me afvraag of het wel lekker is. Maar met een leuk verhaal erbij of een mooi plaatje wil mijn eerste mening nog wel eens herzien. Met de jaren heb ik meer vertrouwen gekregen in recepten en kookboeken. Ik ga er gewoon vanuit dat als het recept de druk gehaald heeft het wel goed moet zijn! Bij deze salade had ik ook mijn twijfels, maar hier maakte het plaatje veel goed. En ik ben gek op geroosterde worteltjes. Mijn vertrouwen bleek dan ook terecht. Een bijzonder milde salade, met veel zoete smaken. 

Wortel-amandelsalade - Recept van Matt Preston in delicious.magazine juli 2012 (4 personen)


2 bossen jonge wortels, schoongemaakt, groen er bijna helemaal af
2 eetlepels olijfolie
1/4 rode ui, in dunne reepjes
2 stronkjes witlof, in dunne plakjes
200 gram ricotta
2 eetlepels zonnebloempitten
40 gram amandelen, geroosterd, grof gehakt
2 eetlepels honing, verwarmd
(grassige) Extra vierge olijfolie, voor het besprenkelen

Verwarm een oven voor 180 graden. Doe de worteltjes in een braadslee en besprenkel met olijfolie, zout en peper. Rooster de wortels in 25-30 minuten in de oven tot ze zacht zijn. Draai ze af en toe even om. Neem uit de oven en laat ze even afkoelen.
Schep de wortels in een schaal. Strooi de ui en witlof erover en schep voorzichtig door elkaar. Verdeel er schepjes ricotta over en bestrooi met zonnebloempitten en amandel. Besprenkel daarna met de verwarmde honing en de olijfolie.
Erg lekker met wat brood of een gekookte opperdoezer ronde erbij.

Eet smakelijk!


09-10-2012

“Listen to your broccoli and it will tell you how to eat it”

Broccoli is een groente waar je wat mij betreft maar heel weinig mee hoeft te doen. Even stomen, wat witte of zwarte peper erover en ik vind het al lekker. Typisch een groente die ik ergens bij serveer. In dit pasta gerechtje krijgt broccoli echter de hoofdrol die hij verdient. Weliswaar een simpele pasta, maar aan broccoli hoef je ook weer niet teveel te doen.




Pasta met Broccoli en Walnoot - Recept uit 101 Veggie Dishes (4 personen)



350 gram spaghetti
225 gram broccoli, in roosjes (steeltjes kunnen in kleine stukje mee)
4 eetlepels olijfolie
1 kleine ui, fijngehakt
1 knoflookteen, fijngehakt
50 gram walnoot, grof gehakt
50 gram witte broodkruimels *
1/2 - 1 theelepel chilivlokken
1 eetlepel walnootolie


Kook de spaghetti volgens de verpakking. Kook in de laatste 5 minuten de broccoli mee. Als je verse pasta gebruikt (die een korte kooktijd heeft) blancheer dan de broccoli 5 minuten in een pan ruim kokend water. 
Verhit ondertussen 2 eetlepels olie in een koekenpan. Voeg de ui en knoflook toe en bak in ongeveer 2 minuten zacht. Voeg de walnoot, broodkruim, chilivlokken en walnootolie toe en roerbak zachtjes tot de kruim goudbruin kleurt.
Giet de pasta en broccoli af en stort terug in de pan. Roer de overgebleven eetlepels olijfolie er doorheen. Voor het serveren kun je het walnootmengel in de pan met pasta roeren en daarna opscheppen, of eerst de pasta in borden serveren en het mengsel eroverheen strooien. 

Eet smakelijk!

* ik gebruik voor het gemak deze, maar je kunt ook zelf wit brood (uit)drogen en verkruimelen.

07-10-2012

Banana Bread Sunday

Veel te rijpe bananen vragen om maar een ding (vooruit eigenlijk twee): bananenbrood (de andere is smoothie). Zondag is altijd een fijne bakdag, maar in mijn christelijke gemeente moet je wel zorgen dat je meel, boter en ei op voorraad hebt. Want supermarkten zijn des zondags keurig gesloten. Maar mocht je dan toevallig alles in huis hebben, dan is bananenbrood bakken een ideale manier om de zondag ochtend mee te vullen. En dan zweven er de rest van de dag nog zoete, bijna tropische aandoende bakgeuren door je huis.

Bananenbrood met Kokos - Recept Mark Bittman uit De Dikke Vegetariër

 

8 eetlepels boter
190 gram bloem
60 gram volkorenmeel
1 theelepel zout
1,5 theelepel bakpoeder
150 gram suiker 
2 eieren
3 overrijpe bananen, tot puree geprakt
1 theelepel vanille-essence
75 gram fijngehakte walnoten of pecannoten
35 gram geraspte kokos

Verwarm een oven voor op 180 graden. Neem een brood/cake vorm van 20 cm en vet deze in met boter of bakspray.
Meng de bloem, meel, zout, bakpoeder en suiker goed door elkaar. Klop de boter romig met een mixer en meng de eieren en bananen erdoorheen. Roer de natte door de droge ingredënten tot alles gemengd is. Klontjes zijn niet erg. Roer de vanille, noten en kokos door het mengsel.
Stort het beslag in de bakvorm en bak het brood in 45-60 minuten tot het mooi bruin kleurt en een saté prikker er vrijwel schoon uitkomt. Bak zo nodig nog iets langer. Bananenbrood is altijd iets vochtig, hoewel ik deze versie mooi droog kreeg. Laat het brood 15 minuten in de vorm afkoelen voordat je deze er (eventueel) afhaalt. 

Eet smakelijk!

05-10-2012

The Only Good Burger is an "Undead" Burger

Voor oplettende lezers is het na het lezen van mijn eerdere recepten waarschijnlijk wel duidelijk: Ik eet geen vlees. Ik doe dit eigenlijk niet zo zeer uit overdreven dierenliefde (hoewel ik zelfs spinnen lief vind), of omdat mijn maag omdraait bij de gedachte aan gehaktbal of hoe deze überhaupt tot stand komt, maar omdat ik ooit op mijn zestiende besloot dat ik 'anders' wilde zijn en daarom sindsdien, net als mijn toenmalige helden van Kula Shaker, geen vlees meer eet. Pure tienerrebellie. Later is het niet consumeren van vlees zo'n gewoonte geworden dat ik erin ben blijven hangen. Vegetarisch en veganistisch koken vind ik nog steeds erg leuk en avontuurlijk. En vlees heb ik, na die ene zondag dat ik mijn moeder vroeg mijn nasi zonder te bereiden, nooit meer gemist. Hamburgers liggen voor mij dan ook ver in het verleden. Ik kan me nog ongeveer de smaak herinneren, maar niet duidelijk genoeg om ernaar te verlangen. 

Het broodje hamburger echter, daar kan ik nog wel eens naar snakken. Een broodje met warm, hartig beleg vergezeld van wat frisse sla, tomaat en komkommer, vaak te hoog opgestapeld om in een keer in je mond te stoppen, met een lekker knoflookig of ander romig of tomatig sausje erbij; de gedachte doet mij watertanden. Ik ben dan ook veel bij de Burgermeester te vinden, omdat deze niet alleen vleesch, maar ook erg lekkere vega burgers serveert (driewerf hoera!). Hieronder volgt een van mijn eigen pogingen tot vegaburger. Zeer geslaagd, al zeg ik het zelf.


Midzomerse (maar nazomers kan ook) groenteburger - Recept Mark Bittman uit De Dikke Vegetariër

 

4 eetlepels olijfolie
1 kleine rode ui, gehalveerd
2 tenen knoflook
1 verse chilipeper, grof gehakt
zout en versegemalen zwarte peper
1 middelgrote courgette, geraspt, uitgelekt
300 gr maïskorrels (verse of uit blik/pot), uitgelekt
100 gr maïsmeel (polenta)
beetje bloem (eventueel)

Maal de ui, knoflook en chilipeper grof in een keukenmachine* (pulseren). Verhit de olie in een koekenpan en roerbak het mengsel met wat peper en zout. 
Roer de courgette, 75 gr maïs, wat zout en peper door het mengel in de pan. Maal de rest van de maïs in de keukenmachine tot een dikke massa. Roer als het mengel in de pan droog is deze maïspuree en het maïsmeel erdoor. Als het geheel wat nat is of niet goed plakt kun je er wat bloem door heen doen om het te binden.
Maak, met je handen, 4 grote of 6 kleine burgers en laat deze even staan. Veeg de koekenpan schoon, of pak een nieuwe, en verhit hierin de resterende olie. Laat voorzichtig de burgers in de olie glijden. Bak ongeveer 5 minuten aan een kant, tot de burgers stevig zijn en een mooi kleurtje hebben. Draai ze daarna voorzichtig om en bak nog 5 minuten aan de andere kant. 
Serveer de burgers op een broodje met sla, garnering en saus. Of serveer ze bij friet en salade. 

Eet smakelijk!

* Believe it or not; ik gebruik een Magic Bullet. Van die prachtige jaren 90 Tell Sell reclame.