Rood, wit....oranje!

Er valt veel te leren als kok en soms moet jezelf een beetje uitdagen. Iets nieuws proberen. Bijvoorbeeld, sinaasappelpartjes snijden. Het lijkt eenvoudig, maar vooral de partjes netjes uit het vlies snijden vergt wat oefening. Maar dan heb je ook wat. Ongehinderd door stukjes wit of vlies slurp je de partjes naar binnen. Het sap dat vrijkomt zorgt gelijk voor een sappig zuur tintje aan een salade. Heerlijk met bietjes en geitenkaas. 

Salade met geroosterde bieten & sinaasappel - geïnspireerd op een recept uit Allerhande, januari 2014 (4 personen)

500 gram gekookte bietjes

4 eetlepels olijfolie

1 theelepel grof zeezout

50 gram walnoten

2 eetlepels honing

2 handsinaasappels

paar handen vol gemengde sla

150 gram zachte geitenkaas

2 eetlepels balsamicoazijn

honing (naar smaak)

Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de bietjes in plakjes of partjes. Meng met de olie en het zeezout. Rooster de bietjes zo'n 20 minuten in de oven. Meng de walnoten met de honing en leg op een stuk aluminiumfolie en rooster de walnoten zo'n 8 minuten mee met de bietjes in de oven. Haal ze eruit en hak ze grof. Haal de bietjes uit de oven en laat ze iets afkoelen.

Snijd, als de bietjes in de oven zitten, de sinaasappel. Snijd met een scherp mes de boven en onderkant eraf. Zet de sinaasappel neer en snijd de schil van de zijkanten, zó dat je al het wit wegsnijdt. Snijd vervolgens de partjes uit de vliesjes (vergt wat oefening). Leg ze even apart. 

Leg voor de salade eerst een handje gemengde sla op een bord. Leg daar wat bietjes op, wat sinaasappelpartjes en strooi de noten en brokjes geitenkaas erover. Bedruppel met de balsamicoazijn en eventueel wat honing.

Eet smakelijk!

Vriendjesmaker

Tijd voor zoet. Zelf vind ik dat ik te weinig zoet bak en op dit blog zet, dus af en toe krijg ik de geest en sla ik aan het bakken. Het nadeel is dat ik altijd in m'n eentje met een hele cake kom te zitten. Maar, zo heb ik al heel vaak ontdekt, je maakt jezelf erg geliefd bij collega's als je af en toe met je baksels naar het werk komt. Na een koor aan, bijna verplicht nummer, "dat is toch helemaal niet goed voor me," krijg je vaak een aardig complimentje over je bakkunsten achteraf. Nog goed voor je ego ook.

Abrikozen-hazelnootcake - naar een recept van Susannah Blake uit 500 taarten & cakes

110 gram geroosterde hazelnoten *

170 gram boter, op kamertemperatuur

100 gram fijne kristalsuiker

85 gram lichtbruine basterdsuiker

2 eieren

fijn geraspte schil van 1 citroen

140 gram zelfrijzend bakmeel

1 theelepel bakpoeder

100 gram gedroogde abrikozen, gehakt

Verwarm de oven voor op 180 graden. Verdeel 1 vel bakpapier over een cakevorm van 22x12 centimeter. 

Hak de hazelnoten grof (eventueel in een keukenmachine). Klop de boter en suiker tot een glad romig geheel en klop er een voor een de eieren door. Gebruik af en toe een beetje bloem om te voorkomen dat het gaat schiften. Roer de citroenschil erdoor. Zeef het bakmeel en de bakpoeder boven de natte ingrediënten. Voeg de gehakte noten toe en vouw alles goed door het mengsel. Vouw als laatste de abrikozen erdoor. 

Schep het beslag in de cakevorm en strijk de bovenkant glad (zover het gaat) met een spatel of de achterkant van een lepel. Bak de cake zo'n 50 à 60 minuten. Controleer na 50 minuten of de cake gaar is door een naald of satéprikker in het midden te steken. Komt deze er schoon uit, dan is de cake gaar. Laat de cake 10 minuten in de oven afkoelen. Haal hem daarna uit de vorm en laat hem op een taartrooster verder afkoelen. 

Eet smakelijk!

* zelf roosteren: verwarm de oven op 180 graden. Leg de hazelnoten op een stukje aluminiumfolie en bak ze zo'n 8 minuten.

Spruit 'em eruit

Sommige gerechten smaken ongecompliceerd, terwijl de ingrediënten anders doen vermoeden. Ricotta, noten, tijm... klinkt voor een Hollander, opgegroeid met de heilige drie-eenheid, zo exotisch. Terwijl er, als je ze mengt met die doodgewone aardappel en simpele spruitjes, iets ontstaat dat tegelijkertijd verfijnd en no nonsense smaakt. De winter is een prachtige tijd om koolsoorten te eten en hiermee nieuwe bereidingswijzen te proberen. Spruitjes worden in de oven zacht, maar houden toch beet. Champignons geven een soort grappige taaie, 'vlees-achtige' (for want of a better word) textuur, en aardappel...tja, daar hoef ik me niet over uit te wijden. Maak het gerecht zo zout als je wilt. Ik houd van een klein beetje, want zo blijven de smaken van de overige ingrediënten zo ongerept mogelijk.

Geroosterde spruitjes met aardappel & noten - naar een recept uit Allerhande, januari 2014

(4 personen)

500 gram krieltjes, schoongeboend en in kwarten, of aardappel, geschild en in blokjes

15 gram verse tijm, of 1 theelepel gedroogde tijm

750 gram spruitjes, harde onderkant verwijderd, gehalveerd

2 tenen knoflook, fijngesneden

115 gram pecan-, wal- of cashewnoten, grof gehakt

2 eetlepels olijfolie (kunnen eventueel weggelaten worden)

zout 

versgemalen zwarte peper

250 gram ricotta

100 gram kastanjechampignons, schoongemaakt en in kwarten

1 vel bakpapier

Verwarm de oven voor op 200 graden. Rits de blaadje van de tijm (mits vers). Terwijl de oven opwarmt kun je de groenten en/of aardappel prepareren. 

Meng in een kom de aardappel, tijm, spruitjes, knoflook en noten. Schep de olijfolie en wat zout en peper naar smaak erdoor. Verdeel dit op een bakplaat bekleed met het bakpapier. Verdeel met een eetlepel de ricotta over de aardappel en spruitjes. Bak het geheel 15 minuten. Strooi de champignons erover en bak het geheel nog zo'n 10 à 15 minuten tot de spruitjes gaar zijn. Serveer op een grote schaal of verdeel over 4 borden.

Eet smakelijk!

Big in Japan!

Soms mis ik ze. De noodle-tentjes in Japan. Voor een euro of 8 slurp je daar kom noodles naar binnen. Ja, echt slurpen(!), zodat je het zo heet mogelijk kunt opeten. Om je niet door het Japans te hoeven worstelen, kon je in de vitrine, waar alle gerechten in gekleurd plastic stonden nagebootst, aanwijzen wat je wilde hebben. Maaltijd in een kom met wat zure groenten ernaast, een plak tofu of een gefrituurd garnaaltje er bovenop. Met stokjes en een lepel. Fijn voer na een dag op de fiets Kyoto doorkruist te hebben.

Omdat het precies 5 jaar na mijn Japanse reis was, was de tijd rijp voor een Japans getint gerecht. Zeer recent heb ik Tjin's Toko online ontdekt, waar ik me gelijk een beetje te buiten ben gegaan met aankopen. Daar kocht ik, onder andere de bijzondere soba-noodles. Die toverde ik om tot een noodle-soep, die uiteindelijk meer een noodles-met-andere-dingen in bouillon werd. Nimmer heb ik de soba-noodle zo goed gegeten als in Japan, waar zo ongeveer iedere provincie, zo niet iedere stad, zijn eigen variant kent. Maar met mijn ogen dicht waande ik me weer even achter de halve gordijntjes, op de houten bankjes, tussen de slurpende Japanners. Itadakimasu!

Soba-noodles in miso-bouillon - geïnspireerd op een recept van Isa Chandra Moskowitz en Terry Romero uit Veganomicon (4 personen)

150 gram gedroogde soba-noodels of udon-noodles

1 theelepel neutrale olie (druivenpit, maïskiem)

1 rode ui, in dunne halve maantjes

100 gram shiitake paddenstoelen, in reepjes

1/2 gele paprika, in reepjes

200 gram Aziatische bladgroente ( bijvoorbeeld Sjanghai paksoi, paksoi of bok choy), stelen en blad apart, stelen in reepjes gesneden, blad grof gesneden*

3 tenen knoflook, geperst

2 theelepels versgeraspte gember

1 liter water

2 eetlepel mirin (optioneel)

3-4 eetlepels misopasta, donker**

2 theelepels sojasaus 

250 gram tofu, geperst indien gewenst en in blokjes gesneden***

nori-vlokken, ter garnering (optioneel)

taugé, gewassen, ter garnering (optioneel)

Zet een ruime pan met water op, breng aan de kook, doe de noodles erin en zet het vuur uit. Laat zo'n 4-6 minuten 'koken', en controleer of de noodles beetgaar zijn. Giet af in een vergiet en spoel om met koud water. Zet apart.

Verhit de olie in een grote pan of ruime wok en bak hierin de ui in zo'n 5 minuten glazig. Voeg de shiitake, paprika en de stelen van de groenten toe en bak nog 5 minuten mee. Doe de knoflook en gember erbij en bak nog 1 minuut. 

Voeg het water, de mirin, misopasta en sojasaus toe en breng aan de kook. Voeg de tofu toe en laat 5 minuten koken. Proef, en voeg eventueel meer miso of sojasaus toe voor de msaak. 

Doe het groene blad erbij en roer deze even door tot het wat verlept. Schep nu beetje voor beetje de soba-noodles in de soep (gebruik bijvoorbeeld een pasta-tang) en kook al roerende nog een minuut of 2 mee, tot de noodles zijn doorgewarmd. Serveer in diepe kommen en garneer met nori-vlokken en taugé.

Itadakimasu!

* voeg je later toe

** afhankelijk van de sterkte van de miso gebruik je 3 of 4 eetlepels, en misschien meer naar smaak

***  kijk of je de zijdezachte Japanse variant kunt vinden, zo niet, dan volstaat de normale

Pasta in de knoop?

Raw-foodies eten pasta gemaakt van rauwe courgette en wortellinten. Slim, want net echt, en waarschijnlijk ook heel gezond. Maar is het pasta? Nee, nothing beats the real deal. Voor mij geen raw-food dieet, maar die wortellinten zie ik wel zitten. Ze geven prachtig kleur aan je witte spaghetti of tagliatelle. Met wat groene kruiden en witte kaas wordt het helemaal vrolijk.

Tagliatelle met wortellinten - naar een recept uit Allerhande februari 2014 (4 personen)

250 gram winterpeen, geschild (probeer wat langere penen uit te zoeken)

1 citroen, schoongeboend

75 milliliter olijfolie

300 gram tagliatelle

15 gram koriander, gehakt

200 gram zachte geitenkaas

Schaaf met een dunschiller linten van de winterpeen. Draai rond tijdens een schaven zodat je ongeveer even dikke linten krijgt. Je gebruikt niet de hele peen (de restje kun je verwerken in salade of als snack tussendoor eten). Rasp de schil van de citroen, snijd de citroen doormidden en pers 1 helft uit.

Verhit de olie in een kleine koekenpan. Voeg de citroenrasp toe en haal gelijk van het vuur. Maak de olie niet te heet, want dan verbrand de citroenrasp. 

Kook de pasta volgens de verpakking. Kook in de laatste minuut de winterpeen mee. Giet af, vang wat kookvocht op en doe terug in de pan. Voeg wat van het kookvocht bij de citroenolie. Roer dit door de pasta met het sap, wat peper en eventueel zout. Verdeel de pasta over 4 borden en bestrooi met verkruimelde geitenkaas en koriander. 

Eet smakelijk!

Winterse Couscous

Laat de kou maar komen, want binnen is het warm en stort ik me vol overgave op dit prachtige Ottolenghi recept. Kaneel, laurier, steranijs; winterse smaken maken deze couscous een 'te-koud-om-naar-buiten-te-gaan' dag tot een feest. Ik ben lekker binnen. Geurige en kleurige ingrediënten staan te wachten tot ik ermee aan de slag ga. Een beetje sus, een beetje zo en heel veel liefde, snufje geduld en klaar is mijn gerecht. Couscous omgetoverd tot winters wondervoer. Van mij mag het iedere dag wel koud zijn.

Winterse couscous - naar een recept van Yotam Ottolenghi uit Plenty (4 personen)

2 middelgrote wortelen, geschrapt, in stukjes van 2 centimeter gesneden

2 middelgrote pastinaken, geschrapt, in stukjes van 2 centimeter gesneden

8 sjalotten, gepeld

2 kaneelstokjes

4 anijssterren

3 laurierblaadjes

5 eetlepels olijfolie

1/2 theelepel gemberpoeder

1/4 theelepel kurkuma

1/4 theelepel paprikapoeder (heet)

1/4 theelepel chilivlokken

300 gram pompoen (winter- of fles), geschild in blokjes van 2 centimeter gesneden

75 gram gedroogde abrikozen, grof gehakt

200 gram kikkererwten (uit blik), uitgelekt*

350 milliliter water

170 gram couscous

een flinke snuf saffraandraad

260 deciliter groentebouillon (heet)

20 gram boter (of olie voor de veganisten)

25 gram harissapasta

25 ingemaakte citroenschil, fijngehakt**

30 gram korianderblad

zout

Verhit een oven voor op 190 graden. Doe de wortel, pastinaak en sjalotten in een grote ovenschaal of braadslee. Voeg de kaneelstokjes, steranijs, laurier, 4 eetlepels olie, 3/4 theelepel zout en alle overige specerijen toe en schep alles door elkaar. Zet de schaal of braadslee in de oven en rooster de groenten 15 minuten. 

Schep de pompoen door de groenten en rooster alles nog 35 minuten. De groenten moeten beetgaar zijn. Meng de gedroogde abrikozen en kikkererwten met het water erdoor. Rooster alles nog eens 10 minuten tot alles goed heet is.

Terwijl de groenten in de oven roosteren kun je de couscous bereiden. Doe de couscous in een schaal met 1 eetlepel olijfolie, de saffraan en een 1/2 theelepel zout. Giet de hete groentebouillon eroverheen, dek de schaal af (met een bord of deksel) en laat 10 minuten staan. Voeg, als het water is opgenomen door de couscous, de boter toe en roer met een vork om de couscous los te maken en de boter erdoorheen te smelten. Dek de schaal af en houdt warm. 

Als de groenten en couscous klaar zijn kun je serveren. Roer de harissa en ingemaakte citroen door de groenten, proef en breng eventueel op smaak met zout. Schep de couscous in een diep bord en schep daar de groenten op. Garneer met de koriander.

Eet smakelijk!

* zelf had ik een keer geen kikkererwten in huis en heb boter- of limabonen gebruikt. Smaakt ook prima.

** ingemaakte citroenen zijn vaak te koop bij Turks/Marokaanse toko's. De citroenen wordt in zijn geheel ingemaakt, maar je gebruikt eigenlijk alleen de schil. Het loont wel de moeite ze eens te kopen en proberen. Vervang desnoods met gewone citroenschil, hoewel dit de smaak nauwelijks benaderd.

Every Day is a Salad Day

A grain, a bean & a green: voor een veganist een gezonde maaltijd. Ik ben geen fulltime veganist, maar eet wel vaak veganistisch. Puur omdat ik een fantastische veganistisch kookboek heb waar ik graag uit kook. Deze salade komt er ook uit. Combineert de boon (kikkererwt), het graan (quinoa) en het groen (romaine sla) met een fantastische, zuivelvrije en desondanks romige dressing. De dressing hoef je niet alleen voor de salade te gebruiken. Als je over houdt, kun je het bijvoorbeeld gebruiken voor de hummus wrap. Of stel een eigen salade samen en roer hem daar door. Gekoeld bewaart blijft ie ongeveer 5 dagen lekker.

Everyday Chickpea & Quinoa salad met Balsamico Vinaigrette - naar een recept van Isa Chandra Moskowitz uit Appetite for Reduction (4 personen)

Voor de quinoa:

100 gram ongekookte quinoa

water

Voor de vinaigrette:

30 gram ongebrande cashewnoten, gehakt en geweekt

2 eetelepels gesnipperde sjalot

120 milliliter water

60 milliliter balsamico azijn

2 theelepels mosterd

1 theelepel agave siroop

3/4 theelepel zout

versgemalen zwarte peper

Voor de salade:

1 kleine rode ui, in dunne reepjes gesneden

120-160 gram grof gesneden romaine sla

1 blik kikkererwten (400 gram), uitgelekt en afgespoeld

Optionele ingrediënten: geraspte wortel, gebakken tofu, alfalfa, verse basilicum, geroosterde pompoen-, of zonnebloempitten

Kook eerst de quinoa volgens de aanwijzing op de verpakking. De verhouding quinoa / water is ongeveer 1 staat tot 2. Giet de quinoa af en laat afkoelen.

Doe voor de dressing de cashewnoten en sjalot in een keukenmachine en hak deze fijn. Voeg daarna de overige ingrediënten toe. Pureer net zolang tot je een romige, zachte consistentie krijgt. Afhankelijk van de machine kan dit zo'n 5 minuten duren. Schraap af en toe de randen schoon, zodat alles meegemalen wordt. Zet de dressing tot gebruik in de koelkast.

Meng voor de salade de quinoa en overige ingrediënten in een salade kom. Voeg de dressing toe en schep goed door. Je zult misschien niet alle dressing nodig hebben. 

Eet smakelijk!

Fruitcake Melody

Bakken is troost. Na een dag vol herinneringen aan dierbaren, een afscheid van een oud buurman, gesprekken over ziekte en gemis, zocht ik iets om me, simpelweg, op te vrolijken. Als blijkt dat het leven zo vergankelijk is, wil je juist iets maken, creëren, om te bewijzen aan jezelf dat dingen ook ontstaan en niet alleen verdwijnen. En dat hoeft niet altijd een kunstwerk of gedicht te zijn. In mijn geval volstond, noem het vreemd of vanzelfsprekend, het bakken van een cake. Een dosis liefde, attentie, en veel geduld vroeg hij. Maar in de drie uur dat hij in de oven stond, zachtjes te rijzen, vervulde mijn huis zich met heerlijke geuren en mijn geest zich langzaam aan met licht. Of in ieder geval, voor ik al te zweverig begin te klinken, met lichtere gedachten. Rust in mijn hoofd. En, uiteindelijk, zoetigheid in mijn buik.

Engelse fruitcake - naar een recept van Sarah Brown uit Het Atrium Vegetarisch Kookboek

Bakspray of neutrale olie

175 gram boter, op kamertemperatuur, in stukjes

175 gram rietsuiker

4 eieren, op kamertemperatuur

100 gram zelfrijzend bakmeel

100 gram volkorenmeel

3 theelepels bakpoeder

1/2 theelepel baking soda

4 theelepels koek of speculaaskruiden

175 gram krenten*

175 gram rozijnen*

150 gram sultana rozijnen*

150 gram bigarreaux, gehakt

10-12 amandelen voor de garnering

Verwarm een oven voor op 150 graden. Bekleed een springvorm van 20 cm met bakpapier en spray de randen in met bakspray of smeer in met neutrale olie. 

Klop de boter en suiker in een kom tot ze een romige geheel vormen. Voeg dan al kloppende 1 voor 1 de eieren toe, steeds met een beetje meel om te voorkomen dat het gaat schiften. Klop het resterende meel, het bakpoeder, de baking soda, koekkruiden en gedroogde vruchten door de natte ingrediënten.

Doe het beslag in de bakvorm en strijk de bovenkant glad met een spatel. Decoreer de bovenkant met de amandelen. 

Bak de cake in 3 tot 3,5 uur in de oven en laat hem in de vorm afkoelen. 

Eet smakelijk!

* de gedroogde vruchten kunnen ook vervangen worden door ander gedroogd fruit. Denk aan cranberries, dadels, abrikozen of vijgen. Hak deze fijn voor gebruik.