Voor iemand die van eten houdt is een uitstapje dat geheel in het teken van eten staat zoals een bezoek aan de speeltuin voor een kind; ongekend veel plezier beleven aan dat wat je het allerliefste doet. Even kunnen alle remmen los, want wat doe je anders op een foodfestival dan eten. Heel veel eten. Met vriendin T. bezocht ik Antwerpen Proeft, een naam die meer dan terecht gekozen is, want het draait geheel om proeven en geproefd worden.
Antwerpen Proeft biedt een kijkje in de keuken van Antwerpse restaurants en cateraars die in kleine minirestaurantjes en barretjes hun culinaire kunsten tonen. Verschillende keukens bieden verscheidene mini-gerechtjes aan, die je vaak kunt laten begeleiden door een drankje. Kleine, nieuwsgierig makende voorproefjes van wat een restaurant op gastronomisch gebied te bieden heeft. Voor mij en T., die vaak in Antwerpen verblijft, was dit vooruitzicht genoeg om ons naar de ruime Vlaamse/Waalse Kaai in het zuiden van de stad te doen trekken, zelfs bij 31 graden Celsius. Tropisch warm. Een temperatuur waarin je eigenlijk alleen zin hebt in ijsjes en salades. Maar we kwamen met een doel en hebben ons hier stug aan weten te houden.
De sfeer was vriendelijk en gemoedelijk. Anders dan op sommige Nederlandse (lees Amsterdamse) festivals bestond het publiek niet alleen uit bakfietsyuppen, maar trok mensen aan uit alle lagen van de bevolking. De aantrekkingskracht van kwalitatief goede, onalledaagse en aantrekkelijk uitziende hapjes bleek ook op vele anderen zijn uitwerking niet te missen. Misschien, zeg ik generaliserend, omdat men in Vlaanderen een meer bourgondische, en een minder zuinige dan wel praktische (lees Nederlandse), kijk op voedsel heeft dan over het algemeen in Nederland het geval is. Barbecues rookten, oesters werden geopend, verse sushi gerold, kurken geknald; overal werd geproefd en genoten.
T. en ik proefden tapas-achtige sushi (of sushi-achtige tapas) en Ethiopische injera's. Ik at een nog een prachtig salade met gekleurde tomaatjes, Noordzee-garnaaltjes en gerookte amandelen. We dronken kriek met ijs (geweldig om thuis te doen; meest verfrissende biertje ooit!), Peruaanse chicha morada, hazelnoot-latte on the rocks en aten, om af te koelen, nog een overheerlijk watermeloen-komkommer-munt ijsje (en ook dit wil ik thuis doen!). Ondertussen verzamelden we genoeg aantrekkelijk restaurant adresjes om menig toekomstig bezoek aan Antwerpen mee te verrijken.
Uiteindelijke dreven de hitte en het opraken van onze bonnetjes ons nog verder zuidelijk Antwerpen in richting de speciaal voor de zomer opgezette Zomerbar. Een groot, gezellig en door de vele bomen schaduwrijk terras waar zowel gegeten als gedronken kon worden. Ook hier nipten we weer van Belgisch bier en keken naar de vele mensen die af en aan liepen. Ook hier een prachtige mengelmoes van gezinnen, hipsters, gehandicapten, verlopen society types en alles daar tussenin. Het was een perfecte plek om de zwoele, zelfs tropische, zomermiddag af te sluiten.
Antwerpen proeft kan volgend jaar weer geproefd worden. En vermoedelijk/hopelijk is ook de Zomerbar er dan weer te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten