Comfort Food Craving - Pad Thai with a Twist!

Pad Thai is geweldig comfort food. Noodles met frisse groenten en gehakte pinda's, pittige rode peper, zure limoen en altijd onweerstaanbare (voor mij dan) koriander. Lekker!

Wacht, ik doe even m'n ogen dicht...

Ik at het voor het eerst, samen met mijn vader, op een koude decemberavond in een Thais restaurant in Chicago en ben sindsdien bij iedere Thai in de verleiding om het weer te bestellen. Helaas wordt het bij de Thai nog wel eens met te weinig groente en te vette 'saus' opgediend. En dat is jammer, want juist ook de frisse accenten zou je moeten proeven. 
Deze geweldige salade slaat de spijker op z'n kop. Zij combineert alle heerlijke smaken van Pad Thai en is daarmee een lekker lichte en zeer makkelijk te maken variant op de Thaise klassieker. Ik doe weer even mijn ogen dicht...

Pad Thai Salad - Recept van Isa Chandra Moskowitz uit Appetite for Reduction

 

Salade:

300 gr romaine sla

280 gr taugé

1 kleine rode ui, in dunne halve ringen

1 middelgrote wortel, geschild en geraspt

35 gr geroosterde pinda's

handvol koriander (steel en blad)

limoenpartjes

Dressing:

35 geroosterde pinda's

2 eetlepels gehakte sjallotjes

60 ml limoensap

120 ml water

2 eetlepels agave siroop

2 eetlepels sojasaus

1 theelepel hete saus (tabasco, piri piri of sriracha)

Hak voor de dressing 2 eetlepels pinda's en de sjallotjes fijn in een keukenmachine. Doe de overige ingrediënten, behalve de pinda's, erbij en maal tot een puree. Het wordt een beetje dun. Doe de overgebleven pinda's erbij en maal nog een paar keer, maar niet helemaal fijn*.

Meng de ingrediënten voor de salade, behalve de pinda's en koriander, door elkaar in een salade kom, of als je niet alles in je eentje op eet (zoals ik), in apart kommen. Schenk de dressing erover en garneer met de pinda's en koriander. Serveer met de limoenpartjes voor extra frisheid. 

Eet smakelijk!

 

* Dit recept is voor vrij veel dressing. Ik houd er zelf niet van om sla te verdrinken in saus, maar maak evengoed een volle hoeveelheid. De dressing is namelijk erg lekker over gestoomde groenten, zoals broccoli of sperziebonen. De dressing kan eventueel 5 dagen afgesloten in de koelkast bewaard worden!

"There ain't no such thing as a free lunch"

Nog maar een makkelijk, doch smakelijk lunch broodje. Van alle drie hoofdmaaltijden vond ik de lunch altijd het saaist, omdat ik hiervoor zelden in de keuken kon staan. Daar is nu tijdelijk (maar niet te lang hoop ik) verandering in gekomen en kan ik ook onder de middag daadwerkelijk iets bereiden (in plaats van de restjes van de vorige dag opwarmen). Dankzij een bezoekje aan de Balie kwam ik op het idee voor deze croque.

Tosti met geitenkaas, courgette & appelstroop

1 courgette
olijfolie

2 volkorenboterhammen 

Jong belegen geitenkaas

appelstroop 

Snijdt de courgette in plakjes. Als je ronde plakken snijdt reken dan ongeveer 4/6 per boterham (afhankelijk van de grote van de courgette), snijdt je in de lengte dan wordt het 2 per boterham. Het maakt niet veel uit en je houdt, tenzij je meerdere tosti's maakt, courgette over. Ik werkte met restjes dus sneed ze in de lengte.  

Smeer de plakken courgette aan twee kanten in met wat olie. Verhit een gril- of koekenpan en gril hierin de courgette aan twee kanten tot de plakken zacht zijn en bruine randjes krijgen. Laat de plakken uitlekken op wat keukenpapier.

Besmeer een boterham met appelstroop. Leg hier een aantal plakken geitenkaas op en daar bovenop de plakken courgette. Leg er nog een paar plakjes geitenkaas overheen en dek af met de tweede boterham.

Gril de 'croque' in een hete koekenpan tot deze aan twee kanten knapperig gebakken is en de kaas mooi gesmolten. 

Eet smakelijk!

Quinwhat?

Quinoa, het graan van de Inca's, wordt al honderden jaren gekweekt en gegeten in de Andes. Waar de Inca's, ondanks dat zij ten onder zijn gegaan aan epidemieën en Europese plunderaars, bij iedereen wel een belletje doen rinkelen, is quinoa in Nederland niet heel bekend of bemind. En dat is jammer. Want dit graan heeft een erg lekkere en bijzondere bite. Bijna alsof je op een soort springveertje kauwt! .........? 

Tja, misschien moet je het gewoon zelf proberen om te ervaren wat ik bedoel. In deze salade, met zoete aardappel en avocado, springt de quinoa er in ieder geval mooi uit.

Zoete Aardappel & Quinoa salade - Recept van Mark Bittman 

140 gr quinoa

450 gr zoete aardappel, in blokjes

1 rode paprika, in stukjes

1 avocado, in stukjes

40 gr rode ui, zeer fijn gehakt

1/4 theelepel cayennepeper, chili poeder of chili vlokken

zout

vers gemalen zwarte peper

35 gram geroosterde pompoenpitten*

60 ml olijfolie

sap van 1 limoen

koriander (garnering)

Kook de quinoa volgens de aanwijzingen op de verpakking. Kook de zoete aardappel in voldoende water met zout tot ze beetgaar zijn (+/- 15 minuten). Laat goed uitlekken.

Meng de afgekoelde quinoa, zoete aardappel, paprika, avocado en ui bij elkaar in een saladekom. Voeg de cayenne of chili poeder toe en daarna zout en peper naar smaak. Klop de olie en de limoensap even door elkaar en giet over de salade. Proef even en voeg anders iets meer zout, peper of dressing toe. 

Garneer met koriander en serveer.

Eet smakelijk!

* zelf doen is makkelijk: verhit een koekenpan, rooster de pompoenpitten eerst een paar minuten droog, voeg dan wat olijfolie en verse gemalen zeezout toe en rooster nog een paar minuten tot de pitten beginnen te 'poppen'. Laat even afkoelen. 

An Oxymoron Comes to Dinner...

'Vegan Meatballs'! Een van de meest verrassende veganistische experimenten uit mijn veggie challenge maand. Persoonlijk ben ik geen fan van 'vleesvervangers', aangezien ik geen vegetariër werd om producten te eten die op vlees proberen te lijken (duh?). Deze soms smakeloze 'vervangers' voegen vaak helemaal niets toe aan een vegetarisch gerecht ('gehakt'stukjes in een lasagne... nooit meer!). Maar ik stond versteld van deze vegan 'meatballs' of beanballs; een goede bite, pittig gekruid en een echte toevoeging aan mijn vegetarisch kookarsenaal. Vele malen beter dan de vleesvervangers uit de supermarkt, juist omdat ze, ondanks de vorm, niet wanhopig proberen op hun vleesbroertjes te lijken. Hieronder zijn ze geserveerd op 'klassieke' Amerikaanse wijze: Spaghetti & Beanballs! Maar ze zijn ook lekker in een pitabroodje of een tortilla met salade en humus of tzatziki.

Black-Eyed Pea & Tempeh Beanballs - Recept van Isa Chandra Moskowitz uit Appetite for Reduction

340 gr tempeh

1 blik zwartoogbonen

2 tenen knoflook

1 theelepel gedroogde tijm

1 theelepel gedroogde oregano

1/2 theelepel paprikapoeder

verse gemalen zwarte peper

1 eetlepel sojasaus

1 eetlepel tomatenpuree

1 eetlepel balsamico azijn

27 gr broodkruim

1/4 theelepel zout

Snijdt de tempeh in blokjes. Neem een pan met een stoommandje* en een klein laagje water en stoom de tempeh hierin tot het zacht is. +/- 10 minuten. 

Verhit ondertussen een oven voor op 180 graden. Leg een stuk bakpapier op een grote bakplaat.

Stamp in een grote mengkom de bonen fijn. Er mogen geen hele bonen meer inzitten, maar het mag ook geen papje zijn. Rasp de knoflook en meng door de gestampte bonen. Voeg kruiden, sojasaus, tomatenpuree en balsamico toe en mix goed door elkaar. Stamp de zachte tempeh door de bonen-brei. Voeg, als de puree wat is afgekoeld, het broodkruim en het zout toe en kneedt alles goed door elkaar.
Maak balletjes van ongeveer 2 eetlepels puree per keer. Leg de balletjes (ongeveer 20) op het bakpapier. Spray er wat bakspray over tegen plakken en leg er een vel aluminiumfolie over (niet aandrukken). Bak de balletjes 15 minuten, haal de folie weg, en bak nog eens 10 minuten. 

Eet smakelijk!

* Heb je geen stoommandje? Schaf er dan eentje aan! Superhandig en een zeer gezonde manier van groente bereiden.

Antwerpen (ge)Proeft!

Voor iemand die van eten houdt is een uitstapje dat geheel in het teken van eten staat zoals een bezoek aan de speeltuin voor een kind; ongekend veel plezier beleven aan dat wat je het allerliefste doet. Even kunnen alle remmen los, want wat doe je anders op een foodfestival dan eten. Heel veel eten. Met vriendin T. bezocht ik Antwerpen Proeft, een naam die meer dan terecht gekozen is, want het draait geheel om proeven en geproefd worden.

Antwerpen Proeft biedt een kijkje in de keuken van Antwerpse restaurants en cateraars die in kleine minirestaurantjes en barretjes hun culinaire kunsten tonen. Verschillende keukens bieden verscheidene mini-gerechtjes aan, die je vaak kunt laten begeleiden door een drankje. Kleine, nieuwsgierig makende voorproefjes van wat een restaurant op gastronomisch gebied te bieden heeft. Voor mij en T., die vaak in Antwerpen verblijft, was dit vooruitzicht genoeg om ons naar de ruime Vlaamse/Waalse Kaai in het zuiden van de stad te doen trekken, zelfs bij 31 graden Celsius. Tropisch warm. Een temperatuur waarin je eigenlijk alleen zin hebt in ijsjes en salades. Maar we kwamen met een doel en hebben ons hier stug aan weten te houden.

De sfeer was vriendelijk en gemoedelijk. Anders dan op sommige Nederlandse (lees Amsterdamse) festivals bestond het publiek niet alleen uit bakfietsyuppen, maar trok mensen aan uit alle lagen van de bevolking. De aantrekkingskracht van kwalitatief goede, onalledaagse en aantrekkelijk uitziende hapjes bleek ook op vele anderen zijn uitwerking niet te missen. Misschien, zeg ik generaliserend, omdat men in Vlaanderen een meer bourgondische, en een minder zuinige dan wel praktische (lees Nederlandse), kijk op voedsel heeft dan over het algemeen in Nederland het geval is. Barbecues rookten, oesters werden geopend, verse sushi gerold, kurken geknald; overal werd geproefd en genoten. 

T. en ik proefden tapas-achtige sushi (of sushi-achtige tapas) en Ethiopische injera's. Ik at een nog een prachtig salade met gekleurde tomaatjes, Noordzee-garnaaltjes en gerookte amandelen. We dronken kriek met ijs (geweldig om thuis te doen; meest verfrissende biertje ooit!), Peruaanse chicha morada, hazelnoot-latte on the rocks en aten, om af te koelen, nog een overheerlijk watermeloen-komkommer-munt ijsje (en ook dit wil ik thuis doen!). Ondertussen verzamelden we genoeg aantrekkelijk restaurant adresjes om menig toekomstig bezoek aan Antwerpen mee te verrijken. 

Uiteindelijke dreven de hitte en het opraken van onze bonnetjes ons nog verder zuidelijk Antwerpen in richting de speciaal voor de zomer opgezette Zomerbar. Een groot, gezellig en door de vele bomen schaduwrijk terras waar zowel gegeten als gedronken kon worden. Ook hier nipten we weer van Belgisch bier en keken naar de vele mensen die af en aan liepen. Ook hier een prachtige mengelmoes van gezinnen, hipsters, gehandicapten, verlopen society types en alles daar tussenin. Het was een perfecte plek om de zwoele, zelfs tropische, zomermiddag af te sluiten.

Antwerpen proeft kan volgend jaar weer geproefd worden. En vermoedelijk/hopelijk is ook de Zomerbar er dan weer te vinden. 

Meer informatie over de editie volgend jaar http://www.antwerpenproeft.be/ 

“Anything is good if it's made of chocolate”

Mole (geen guacamole) is een saus op basis van cacao en chilipepers. In Mexico en in sommige wat avontuurlijker ingestelde Mexicaanse restaurants in Nederland wordt deze saus vooral geserveerd met kip (aarzel niet langer als je polo con mole op het menu ziet staan!). Maar, chocolade in hartige eten? Is dat lekker? Ehm... is de paus katholiek? Want zeg nou zelf, chocolade is toch altijd lekker. Het werkt in ieder geval erg goed in dit pittige veganistische stoofgerecht met linzen en aubergine. 

Lentil & Eggplant Chili Mole - Recept van Isa Chandra Moskowitz uit Appetite for Reduction

1 theelepel olijf olie

1 kleine ui, gehakt

1 rode paprika, gehakt

3 knoflooktenen, geperst of fijn gehakt

1 eetlepel (milde) chili poeder

2 theelepels gemalen komijn

2 theelepels gemalen koriander

2 theelepels gedroogde oregano

1/2 theelepel kaneelpoeder

3/4 theelepel zout

2 eetlepels ongezoet cacaopoeder

190 gr groene linzen, afgespoeld

1 liter groentebouillon

1 blik tomaten in stukjes

900 gr aubergine in blokjes

2 theelepels agave siroop of maple syrup

koriander (garnering)

Verhit een grote pan op een medium vuur. Sauteer de ui en rode paprika in de olijfolie tot ze glazig zijn (5/7 minuten). Voeg de knoflook toe en bak 1 minuut mee. Gebruik wat water als er stukjes aan de bodem blijft kleven. Roer de chili poeder, komijn, koriander, oregano, kaneel en zout door het mengsel. Voeg een 1/2 liter groentebouillon en de cacaopoeder toe en roer totdat het poeder helemaal is opgelost. Daarna voeg je de linzen, de rest van de bouillon, tomatenblokjes en aubergine erbij. 
Doe het deksel op de pan en breng aan de kook. Zet, zodra de chili kookt, het vuur laag en kook ongeveer 40 minuten, tot de linzen gaar zijn en aubergine zacht is. Roer de agave of maple syrup er door. Voeg naar smaak extra zout & peper toe.

Zet het vuur uit en laat de chili nog +/- 10 minuten rusten, zodat de smaken maximaal opgenomen worden. Serveer met koriander erover bij bijvoorbeeld rijst en maïsbrood (recept volgt).

Eet smakelijk!

Don't blame it on the lentils!

Op vakantie gedraag je je soms anders dan thuis. Je voelt je vrijer, denkt 'what the hack nobody knows me here anyway' en doet dingen die je misschien beter niet op je Facebook pagina kunt delen. Ik niet hoor*. Thuis kook ik. En op vakantie ook. In Istanbul, bij het erg leuke Cooking Alaturka, leerde ik deze linzensoep maken. En ondertussen heb ik hem met vele anderen gedeeld. In het echt. Niet op Facebook. 

Ezogelin Çorbası - Turkse Rode Linzen soep

 

200gr droge rode linzen 

eetlepel boter

eetlepel olijfolie

bloem

2 eetlepel+ paprikapuree

2 eetlepel+ tomatenpuree

1 eetlepel+ gedroogde munt

1 eetlepel+ pul biber**

50 gr bulghur

schijfjes citroen

+ bij benadering; ik gebruik waarschijnlijk eerder meer dan minder

** te koop bij Turks/Marokkaanse supermarkten

Spoel de linzen met koud water. Doe in een pan en zet ze twee vingerkootjes onder water. Zet op het vuur en breng aan de kook. Kook ongeveer 15 minuten tot het water zo goed als verdampt is en de linzen uit elkaar gevallen zijn. Giet restant water af en zet even apart.

In een tweede pan verhit je de boter en olijfolie. Voeg een snufje bloem toe en roer door de boter/olie om een lichte roux te maken. Voeg daarna de paprika- en tomatenpuree toe, de munt en de pul biber. Roer ongeveer 2 minuten, maar zorg dat het 'sausje' niet aanbrand. Voeg de linzen toe met ongeveer 1,5 liter water. Breng aan de kook en kook ongeveer 10 minuten. Voeg daarna de bulghur toe en kook nog eens tien minuten. Proef voor zout & peper en voeg zo nodig toe.

Serveer met een schijfje citroen.

Afiyet olsun! 

Enne, de soep is na een dag nog lekkerder!

* echt niet.